දොරමුල්ලෙ ගල්ව හුන් නිල්පාට ටීක් බෝලෙ සැරි සරයි දස අතම
දින තුනක් ගොළුව හුන් පුංචි මුව විවර කර සිහි කරයි කුස ගින්න
එක් තැන්ව වැතිර හුන් සුදුපාට ලොම් ගුලිය වධ කරයි එති එතී පයෙන් පය
අඹ මලින් පැණි උරන සියොත් කැල සීරුවෙන්
මලින් මල ඉගිලෙන්න සමනලුනට නෑ වරම්
දෙමලිචි රෑනට ද පරිස්සම් වෙන්න වෙයි
ලේනුන්ට ගස් උඩම හිටියොතින් දැන් හොදයි
මී කැලත් හැංගිලා නෑ කිසිම සද්ධයක්
පුංචි කිටී ලෙඩ වෙලා අපි කරපු යුද්ධයක්
එයා දැන් සුව වෙලා දැන් ඉතින් නෑ දුකක්
එපා මගෙ චූටි පුතු ලෙඩ වෙන්න ආයෙමත්!
ලස්සන කාතාවක්.
ReplyDeletethanks
Delete